Home » Biznis
Za BiH su uvijek bili svi njeni narodi
Svoju srednjovjekovnu državnost, koja je trajala sedam stoljeća, Bosna gubi 1463. godine pred najezdom moćne otomanske imperije. Sticajem mnogih istorijskih okolnosti prostor Bosne nije komadan i dijeljen u vremenu otomanske uprave.
Berlinskim kongresom BiH dobiva potvrdu historijskih granica
Odlukama Berlinskog kongresa 1878. godine, Bosna i Hercegovina dobiva tada evropsku i međunarodnu potvrdu svojih istorijskih granica. U istoriju savremenog doba Bosna i Hercegovina ulazi obnovom svoje državnosti i to u okviru antifašističkog oslobodilačkog pokreta u Drugom svjetskom ratu.
U Drugom svjetskom ratu Bosna i Hercegovina postaje prostor odsudne borbe protiv okupacionih fašističkih snaga i domaćih sluga okupatoru.
Na temelju masovnog učešća naroda Bosne i Hercegovine u oslobodilačkoj antifašističkoj borbi i izgrađene mreže seoskih, opštinskih i okružnih narodnooslobodilačkih odbora, te na uspjesima u borbi protiv okupatora (dvije trećine BiH bile su oslobođene krajem 1943. godine), stekli su se uslovi za održavanje Prvog zasjedanja Zemaljskog antifašističkog vijeća narodnog oslobođenja Bosne i Hercegovine potkraj 1943. godine.
Ravnopravnost svih naroda u BiHB
Odredbe ove Deklaracije, u saglasnosti su, i sa tadašnjim i sa ovovremenim evropskim standardima, o zaštiti sloboda čovjeka i građanina. Deklaracija o pravima čovjeka u Bosni i Hercegovini garantuje: slobodu vjere, slobodu zbora i dogovora, udruživanja i štampe, ličnu i imovinsku sigurnost građana, te slobodu privatne inicijative u privrednom životu i ravnopravnost žene sa muškarcem.
Jedna od odredbi u Deklaraciji o pravima građana BiH postala je kasnije ustavno načelo. Riječ je o ravnopravnosti Srba, Hrvata i Muslimana (Bošnjaka) Bosne i Hercegovine koja je njihova zajednička i nedjeljiva domovina. Ravnopravnost bosanskohercegovačkih naroda postala je odrednica državnosti Bosne i Hercegovine, čime je Bosna i Hercegovina potvrđena kao politički, kulturološki i državni okvir za nacionalnu emancipaciju i razvoj nacionalnog identiteta u jednakopravnosti i hrvatskog i bošnjačkog i srpskog naroda.
Izgradnja državnosti Bosne i Hercegovine što je započela u antifašističkoj oslobodilačkoj borbi biće zaokružena Trećim zasjedanjem ZAVNOBiH-a, u oslobođenom Sarajevu od 26-28.aprila 1945. godine.
Na Trećem zasjedanju ZAVNOBiH-a donesene su dvije veoma važne odluke u kontekstu izgradnje državnosti Bosne i Hercegovine. Riječ je o tom da je naziv ZAVNOBiH promijenjen u naziv Narodna Skupština Bosne i Hercegovine. Na ovom zasjedanju donesen je i Zakon o narodnoj vladi Bosne i Hercegovine, kojim se Vlada definiše kao izvršni i naredbodavni organ državne vlasti federalne Bosne i Hercegovine. Unutar Vlade formirano je 11 ministarstava sa predsjednikom i dva potpredsjednika Vlade (za predsjednika je izabran istaknuti antifašista Rodoljub Čolaković iz Bijeljine). Na ovaj način je utemeljena izvršna vlast unutar antifašističkog koncepta izgradnje državnosti Bosne i Hercegovine.
Na temelju masovnog učešća naroda Bosne i Hercegovine u oslobodilačkoj antifašističkoj borbi i izgrađene mreže seoskih, opštinskih i okružnih narodnooslobodilačkih odbora, te na uspjesima u borbi protiv okupatora (dvije trećine BiH bile su oslobođene krajem 1943. godine), stekli su se uslovi za održavanje Prvog zasjedanja Zemaljskog antifašističkog vijeća narodnog oslobođenja Bosne i Hercegovine potkraj 1943. godine.
Za suverenu BiH 64% građana
U traženju rješenja za političku budućnost Bosne i Hercegovine, za njen državno-pravni status, u procesu disolucije SFRJ, tokom 1991. godine, oblikovale su se dvije političke opcije u Parlamentu Bosne i Hercegovine. Prva je opcija zagovarala ideju suverenog i nezavisnog državnog razvoja BiH. Ovu opciju su podržale dvije vladajuće stranke: SDA i HDZ, zatim pet opozicionih stranaka, potom 64% građana na referendumu za suverenost Bosne i Hercegovine provedenom 29.02. i 01.03. 1992. godine i Evropska unija preko Banditerove komisije.
Druga opcija, a njen nosilac je bila Srpska demokratska stranka nije priznavala državnost Bosne i Hercegovine na način kako ju je definisao ZAVNOBiH niti je priznavala Avnojevske granice kao istorijske granice Bosne i Hercegovine. SDS, predvođen Radovanom Karadžićem i podržan Miloševićevim režimom odlučio se na vojnu opciju sa ciljem destrukcije države Bosne i Hercegovine. Upotrebom sile i metodom etničkog čišćenja Karadžićeve snage su pred kraj 1992. godine pod kontrolom držale 70% teritorije BiH. Zbog nasilnog progona bošnjačkog i hrvatskog stanovništva iz njihovih mjesta življenja u izbjeglištvu se našlo dva miliona bh. građana potkraj 1992. godine.
Odbranu multietničkog bića Bosne i Hercegovine u njenim istorijskim i međunarodno priznatim granicama organizovalo je višenacionalno i višestranačko Predsjedništvo Republike BiH, na temelju Platforme o radu Predsjedništva u ratnim uslovima. Na principima Platforme o radu Predsjedništva u ratnim uslovima formirana je i Armija Republike Bosne i Hercegovine kao oružana sila koja je nosila teret odbrane Bosne i Hercegovine.
Postizanjem članstva u NATO savezu i Evropskoj uniji Bosna i Hercegovina će steći sve pretpostavke da se razvija u miru, ekonomskom prosperitetu i punoj sigurnosti svojih građana.
